Δ. Εμμανουηλίδης (ΣΥΡΙΖΑ): "Πρέπει να αρχίσουμε να μιλούμε για το σχολείο των περιφερειών αν όχι το σχολείο των δήμων"

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ(ΣΥΡΙΖΑ):
Υπάρχει πράγματι η ανάγκη ενδελεχούς συζήτησης των προβλημάτων της εκπαίδευσης με τους εκπαιδευτικούς, αλλά και με τους μαθητές, κυρίως όσον αφορά το γυμνάσιο και το λύκειο. Οι μαθητές γυμνασίου και λυκείου πρέπει να έχουν λόγο. Είναι εν δυνάμει πολίτες με άποψη, σε αυτούς αναφέρεται η εκπαιδευτική διαδικασία, ενώ η συμμετοχή τους στο διάλογο θα ενδυναμώσει την κριτική τους σκέψη. Είναι, λοιπόν, σημαντικό πέρα από τους φορείς και τους εκπαιδευτικούς, στο διάλογο να
συμμετέχουν και οι μαθητές.

Υπάρχουν άλλωστε ερευνητικές διαδικασίες και μέθοδοι, λ.χ. συμμετοχικό θέατρο, ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, ομάδες συζήτησης, βιωματικά παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες, που μπορούν να χρησιμοποιήσουν και να αντλήσουν στοιχεία από τη συμμετοχή των μαθητών. Ακόμη ακόμη, τολμώ να πω, και στη στοιχειώδη εκπαίδευση.

Το δεύτερο σημείο των κοινών τόπων, είναι αρκετά σημαντικό. Εκπαιδευτικοί ανά την επικράτεια έχουν αναπτύξει και συνεχίζουν να αναπτύσσουν καινοτόμες και επιτυχημένες πρωτοβουλίες, οι οποίες πρέπει να αξιολογηθούν από το Υπουργείο και να ενταχθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία, ανεβάζοντας το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Τρίτον, πράγματι είναι πολύ σημαντικό `να αξιοποιηθεί δημιουργικά η εμπειρία των διαλόγων που είχαν διεξαχθεί τα προηγούμενα χρόνια. Η αξιοποίηση αυτής της εμπειρίας θα προσδώσει μεγαλύτερο χρονικό βάθος στον διάλογο, ενώ θα διευρύνει τη διακομματική συναίνεση, η οποία είναι απαραίτητη ώστε οι αλλαγές που θα προκύψουν να αντέξουν στο χρόνο, να είναι δηλαδή μακρόπνοες. Φυσικά και πρέπει να ληφθεί υπόψιν η εμπειρία των ευρωπαϊκών κρατών, κυρίως όσων έχουν κοινωνικά και εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά παρόμοια με της Ελλάδας. Δεν βρισκόμαστε σε ένα περίκλειστο περιβάλλον και εμπειρίες άλλων κρατών πρέπει να αξιοποιηθούν, κριτικά, βέβαια, και δημιουργικά, ώστε να μην αντιγράφουν άκριτα.

Επί των 20 σημείων, των επιμέρους σημείων. Ιδιαίτερα αναφέρομαι στην επέκταση του ολοήμερου σχολείου, η οποία έπρεπε να είχε γίνει εδώ και αρκετά χρόνια. Είναι μια αναγκαία παρέμβαση η οποία θα έχει σημαντικές παιδαγωγικές επιπτώσεις, θα διευκολύνει όμως σημαντικά και τους γονείς, αφού το ολοήμερο σχολείο ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.

Επιπλέον, σημείο κλειδί είναι η ενίσχυση της αυτονομίας των σχολικών μονάδων, όπως και η ενθάρρυνση της αυτενέργειας και της ερασιτέχνης δημιουργίας από εκπαιδευτικούς και μαθητές. Το συγκεντρωτικό σύστημα της εκπαίδευσης πρέπει να τελειώσει, καθώς είναι ξεπερασμένο και ατελέσφορο.

Πρέπει να αρχίσουμε να μιλούμε για το σχολείο των περιφερειών αν όχι το σχολείο των δήμων. Οι τοπικές ιδιαιτερότητες της πατρίδας μας και μαζί οι τοπικές ανάγκες και τα τοπικά συγκριτικά πλεονεκτήματα πρέπει να αξιοποιηθούν και να μπουν στο επίκεντρο της εκπαίδευσης, να εισαχθούν σε ευέλικτα ολοήμερα προγράμματα, να αξιοποιήσουν την εμπειρία, όχι μόνο των εκπαιδευτικών, αλλά και των μαθητών. Το συγκεντρωτικό σύστημα εκπαίδευσης ανταποκρινόταν στις ανάγκες μιας άλλης ξεπερασμένης προ πολλού εποχής, στην οποία το κράτος αφενός επιδίωκε την εθνική και κοινωνική ομογενοποίηση. Δεν είχε ωστόσο την δυνατότητα να ελέγξει και να αξιολογήσει το τοπικό. Αντίθετα, σήμερα που η περιφερειακή ανάπτυξη και τοπικότητα αναδύεται και πάλι, η αυτονομία και η ευελιξία των σχολικών μονάδων πρέπει να υπηρετήσει καλύτερα τις ανάγκες των μαθητών και των τοπικών κοινωνιών. Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι επίκεντρο του σχολείου πρέπει να είναι μαθητής και όχι ο εκπαιδευτικός. Οι διαπιστώσεις και οι προτάσεις του πρώτου κύκλου συζητήσεων είναι στην κατεύθυνση βελτίωσης της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ώστε οι μαθητές στο σχολείο μας να αποκτήσουν εκείνα τα εφόδια τις γνώσεις και της ικανότητες, ώστε να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα τις προκλήσεις της σημερινής ζωής.
Ευχαριστώ.