Newsletter

Συμπληρώστε το e-mail σας και διαβάστε το καθημερινό newsletter από το dictyo.gr
  
  
  
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Σεπτέμβριος 2016 - ΔΙΚΤΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ dictyo.gr
Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2016 01:15

WSJ: η ανάπτυξη στην Ελλάδα… θα αργήσει

 
duskoli_epistrofh_elladasH WSJ σε άρθρο της διαψεύδει τις προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών για επιστροφή στην ανάπτυξη. Η επίσημη πρόβλεψη για την ανάπτυξη στην Ελλάδα το 2017 βρίσκεται στο 2,7%. Αναλυτές, ωστόσο, υπολογίζουν ότι η ανάπτυξη θα κινηθεί στο 0,6%.
Η επικεφαλής της αποστολής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αθήνα προειδοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα ότι το 2016 η οικονομία θα παραμείνει στάσιμη.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν οι εξαγωγές, οι οποίες βρίσκονται σε καθοδική τροχιά, υπό το βάρος των κεφαλαιακών ελέγχων, των φόρων και της έλλειψης πιστώσεων.
«Δεν υπάρχει πιθανότητα να δούμε μια ανάκαμψη αν δεν δούμε ορισμένες θαρραλέες πολιτικές
αποφάσεις για την δημιουργία ενός πιο σταθερού επιχειρηματικού περιβάλλοντος» δήλωσε στη WSJ ο Δημήτρης Τσακονίτης, διευθυντής στην εταιρεία Grecian Magnesite.
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα της αμερικάνικης εφημερίδας, τα ως τώρα στοιχεία δείχνουν μια ελάχιστη βελτίωση. Η ανεργία οδηγείται χαμηλότερα, αλλά παραμένει κοντά στο 23%.
Οι λιανικές πωλήσεις και τα κέρδη από τον τουρισμό είναι απογοητευτικά. Ο αριθμός των «λουκέτων» σε επιχειρήσεις έφτασε στο πρώτο μισό του έτους στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών ετών.
Τα στοιχεία για την βιομηχανική παραγωγή είναι καλύτερα, αλλά οι οικονομολόγοι τονίζουν πως οι μετρήσεις για το οικονομικό κλίμα δεν επιτρέπουν μεγάλη αισιοδοξία για τους επόμενους μήνες.
πηγή in.gr
Κατηγορία Πολιτική
Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου 2016 01:35

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ψυχολογία της καρέκλας

 
Με αυτοπεποίθηση ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης δήλωσε προ ημερών ότι στο θέμα το μαθήματος των Θρησκευτικών δεν υποχωρεί καθώς έχει και την κάλυψη του Πρωθυπουργού.  
Σε 24 ώρες και πίσω έκανε και αποδείχθηκε ότι δεν είχε την κάλυψη του Πρωθυπουργού -και συνεπώς λειτουργούσε προβοκατόρικα απέναντι του. Από το "άριστα είκοσι", κάτω από τη βάση.

Ένας αξιοπρεπής πολιτικός θα υπέβαλε την παραίτησή του. Ο Φίλης δεν το έκανε, όπως δεν το έκανε και σε προηγούμενες "τάπες" που υπέστη. Εμμένει να κάνει τον υπουργό σε μια κυβέρνηση που τον αδειάζει. Όπως και ο Πρωθυπουργός επιμένει να τον κρατάει στο υπουργικό συμβούλιο, ήτοι να του δείχνει την εμπιστοσύνη του, παρ'
ό,τι συχνά τον εκθέτει.

Περίεργα πράγματα; Για την κοινή λογική και την πολιτική τάξη ναι. Για τη σημερινή κυβέρνηση όχι. Δεν είναι μόνο ο Φίλης που αποδοκιμάζεται αλλά δεν εγκαταλείπει τον υπουργικό θώκο. Ο Δρίτσας, ο Σπίρτζης, ο Μπαλτάς, ο Σκουρλέτης, έχουν έλθει κατά καιρούς σε διάσταση με την επίσημη κυβερνητική πολιτική, έμειναν χωρίς την κάλυψη του Πρωθυπουργού, παραδέχθηκαν ότι υπογράφουν αποφάσεις που δεν εγκρίνουν, αλλά δεν κουνηθήκαν από την υπουργική καρέκλα. Για να μην μιλήσουμε για τον Καμμένο.

Υπάρχει λοιπόν ένα πρόβλημα πολιτικής συμπεριφοράς για τα μισά σχεδόν μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Η πολιτική ευαισθησία απουσιάζει από την κυβερνητική πρακτική τους. Τους δείχνουν το φεγγάρι και αυτοί κοιτάζουν το δάκτυλο. Τους φτύνει το μέγαρο Μαξίμου και απλώς παίρνουν την ομπρέλα τους. Ακόμη και για τα μάτια να είναι η αποδοκιμασία, η ταπείνωση για τον φορέα του υπουργικού αξιώματος υφίσταται.

Ο αείμνηστος Αναστάσης Πεπονής, παραιτήθηκε γιατί μια εφημερίδα έγραψε ότι γίνονται κομματικές προσλήψεις, ενώ ο ίδιος πάλευε να εφαρμόσει τον νόμο με τον οποίο τις έβαζε σε τάξη. Παρ ό,τι ο Πρωθυπουργός του ζήτησε να παραμείνει επέμενε -κρίνοντας ότι παραιτούμενος υπερασπίζεται καλύτερα το αγαθό της αντικειμενικότητας στις προσλήψεις που προσπαθούσε να επιβάλει.

Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Σήμερα η υπουργική καρέκλα βγάζει σκοινιά και δένει χειροπόδαρα όποιον κάθεται. Η μισή ντροπή δίκη τους και η άλλη μισή σε όποιον τους επισημαίνει ότι ο πολιτικός πρέπει να τηρεί έναν κώδικα ,στον πυρήνα του οποίου υπάρχει η διασφάλιση του δημοσίου σεβασμού. Στη σημερινή κυβέρνηση υπάρχουν πρόσωπα που δεν ενδιαφέρονται να τους σέβεται η κοινή γνώμη, γιατί δεν τη σέβονται και οι ίδιοι.

Σ' αυτό το πλαίσιο το ηθικό πλεονέκτημα που όφειλε να έχει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, δεν είναι αυτό που της καταλογίζει η αντιπολίτευση ότι έχασε -γιατί μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο δεν βαρύνει την κυβέρνηση Τσίπρα. 
 
Η χαμένη ηθική της αποτυπώνεται στην πολιτική αναισθησία πολλών μελών της, που αδιαφορούν για τη βουή του πλήθους εναντίον τους, επικαλούμενοι την "αριστερή" ορθότητα της πολιτικής του. 
 
Μόνο που όπως έλεγε ο Ιρλανδός πολιτικός Ντάνιελ Ο΄ Κόνελ: 
 
"Τίποτε δεν μπορεί να είναι πολιτικά ορθό, αν είναι ηθικά λάθος".


Του Γιώργου Λακόπουλου
capital.gr
Κατηγορία Πολιτική
 

Ηχηρή «απάντηση» των κατοίκων - Δείτε βίντεο

«Βούλιαξε» χθες, Κυριακή, το λιμάνι της Μυτιλήνης, από χιλιάδες κατοίκους του νησιού που τίμησαν με την παρουσία τους την υποστολή της σημαίας, μπροστά από το παλιό Λιμεναρχείο της πόλης.
Χιλιάδες κόσμου βρέθηκε μετά από κάλεσμα στα κοινωνικά δίκτυα στην προκυμαία Μυτιλήνης δίνοντας τη δική του ηχηρή «απάντηση» στα επεισόδια της
προηγούμενης Κυριακής. 
Μικροί, μεγάλοι, άνδρες, γυναίκες, ήταν όλοι εκεί... Με σημαίες στα χέρια βρέθηκαν στην πλατεία Σαπφούς για να ψάλλουν μαζί με το άγημα του στρατού τον εθνικό ύμνο στην καθιερωμένη υποστολή της σημαίας. 
Ο κόσμος δημιούργησε ατμόσφαιρα «παρέλασης» στην προκυμαία Μυτιλήνης και μόλις το άγημα έκανε την εμφάνισή του όλοι μαζί με ένα αυθόρμητο χειροκρότημα υποδέχτηκαν τους φαντάρους και την μπάντα της 98 ΑΔΤΕ.
Κατηγορία Πολιτική
Τρίτη, 27 Σεπτεμβρίου 2016 02:01

Στρίβειν δια των εκλογών…

 
Η κυβέρνηση πριν ακόμη εκπνεύσει ο Σεπτέμβρης φαίνεται πως περιέρχεται προ ολοσχερούς αδιεξόδου.
Στο αδιέξοδο στην οικονομία προστίθεται και η ουσιαστική χρεοκοπία του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες πριν καν εφαρμοστεί ο νόμος λόγω της μνημειώδους προχειρότητας, των εμφανών σκοπιμοτήτων φίμωσης του τύπου και της γελοιοποίησης του περίφημου ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς σε σχέση με τη διαπλοκή των προηγούμενων και την εντιμότητα των δικών της στελεχών. Εδώ και αρκετούς μήνες η στήλη εκτιμά πως η απουσία εμπιστοσύνης του κόσμου της οικονομίας στην κυβέρνηση σε συνδυασμό με το σοκ που θα προκαλέσουν στην οικονομία οι φορολογικές και ασφαλιστικές επιδρομές, θα εντείνουν τα σημάδια της ύφεσης και θα οδηγήσουν περί τα μέσα του Φθινοπώρου και το τέλος του χρόνου σε κοινωνικές εντάσεις και πολιτικές αναταράξεις. Η στήλη εκτιμούσε τότε πως η κυβέρνηση λόγω των κοινωνικών εντάσεων και του οικονομικού αδιεξόδου και της δημοσκοπικής της κατάρρευσης είναι πιθανό να επιλέξει το δρόμο των πρόωρων εκλογών προκειμένου να διασωθεί πολιτικά ως αξιωματική αντιπολίτευση. Στην περίπτωση αυτή, ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα με ένα 20% θα μπορούσαν να ηγεμονεύσουν στον πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς και να επανέλθουν στην εξουσία ως ευρύτερο σχήμα με λιγότερες ιδεολογικές αγκυλώσεις και περισσότερα στελέχη με ικανότητα να διαχειριστούν κυβερνητικούς θώκους, εν αντιθέσει με την εικόνα "τσίρκου" που παρουσιάζουν σήμερα. Το περασμένο Σαββατοκύριακο οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν είχαν σαν κοινό παρανομαστή τη διεύρυνση της διαφοράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ λόγω κατάρρευσης του δεύτερου.

Στη δημοσκόπηση της MRB π.χ. στη Realnews η διαφορά έφτασε το Σεπτέμβριο του ’16 στο 7,5% από 5,9% και 3,7% τον Ιούνη και το Φεβρουάριο αντίστοιχα. Ο ΣΥΡΙΖΑ το Σεπτέμβριο συγκεντρώνει 16,9% έναντι 20,2% τον Ιούνιο και 23,2% το Φεβρουάριο.

Στη δημοσκόπηση της Opinion Poll για τον Ελεύθερο Τύπο η διαφορά ήταν 12,5% υπέρ της ΝΔ και της Marc για τον Alpha στο 9,5%.

Μια διαφορά από τη ΝΔ πριν το καλοκαίρι μεταξύ 4 - 7%, πριν τα πρωτοβρόχια του Οκτώβρη τείνει να λάβει διαστάσεις μεταξύ 7-12% και αυτό χωρίς η ΝΔ να εισπράττει ακόμη εμφανώς λόγω της απουσίας προοπτικής εκλογών στον ορίζοντα και ως εκ τούτου πίεσης για απόφαση στο μέσο ψηφοφόρο.

Πριν από μερικούς μήνες το σενάριο των πρόωρων εκλογών δεν το πίστευε ούτε η Νέα Δημοκρατία που το συντηρούσε για να κρατά συσπειρωμένη την εκλογική της βάση.

Την Κυριακή που μας πέρασε δυο τουλάχιστον μεγάλης κυκλοφορίας κυριακάτικα φύλλα είχαν σαν πρώτο θέμα ή στην πρώτη σελίδα πληροφορίες για εισηγήσεις στον πρωθυπουργό για πρόωρες εκλογές.

Ενώ το μεγάλο αδιέξοδο της κυβέρνησης Τσίπρα είναι η διαλυόμενη οικονομία η κωμωδία των τηλεοπτικών αδειών, της Αττικής και η ανάληψη έργων από τους κουμπάρους εργολάβους έρχονται να εντείνουν το κλίμα κατάρρευσης.

Στην κυβέρνηση φαίνεται πως αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο και αυτός ενδεχομένως είναι ένας λόγος που επαναφέρουν στο τραπέζι το θέμα του χρέους περί δήθεν ρύθμισης τους επόμενους μήνες.

Πριν από τις γερμανικές εκλογές σε ένα χρόνο από σήμερα κανείς εχέφρων πολιτικός στην Ευρώπη δεν πρόκειται να ανοίξει το ζήτημα του χρέους.

Προφανώς στην κυβέρνηση αναζητούν σημεία τριβής προκειμένου να συσπειρώσουν την εκλογική τους βάση σε περίπτωση πρόωρων εκλογών.

Αυτός είναι και ο λόγος που το καλοκαίρι στα καλά καθούμενα έθεσαν πάλι θέμα γερμανικών αποζημιώσεων.

Παρά τη θερινή αντεπίθεση η κατάσταση όπως την καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις στα τέλη του Σεπτέμβρη δεν επιβεβαιώνουν κάποιο θετικό σενάριο για την κυβέρνηση και αυτό φέρνει πιο κοντά την πιθανότητα πρόωρων εκλογών καθώς η οριακή πλειοψηφία δεν επιτρέπει το στοίχημα ενός σαρωτικού ανασχηματισμού.
Στρίβειν δια των πρόωρων εκλογών λοιπόν όπως έπραττε ο Παναγής από τα Μέγαρα δια του αρραβώνος...
Η προσπάθεια που έκανε το καλοκαίρι η κυβέρνηση να αντιστρέψει το σε βάρος της κλίμα του πρώτου απέτυχαν παταγωδώς. Εκτός της περιπτώσεως που θα γίνει κάποιος θαύμα, για κάθε μήνα που περνάει από τούδε και στο εξής τόσο μεγαλύτερες απώλειες θα εμφανίζει.

Οι επιλογές είναι μεταξύ του στρίβειν δια των εκλογών ή του γαντζώματος στην εξουσία με κάθε τρόπο ακόμη και αυταρχικό. Το κόστος για την περίπτωση που επιλέξει το δεύτερο θα είναι μεγαλύτερο και δεν θα είναι μόνο πολιτικό. Μόλις το καταλάβουν αυτό θα επιλέξουν πάραυτα τις πρόωρες εκλογές.


Του Κώστα Στούπα
capital.gr
Κατηγορία Πολιτική
 
ImageΕπιστρέφουν στην Ελλάδα μετά από 42 ολόκληρα χρόνια τα οστά 15 καταδρομέων και ενός αεροπόρου που έπεσαν στην επιχείρηση "Νίκη", στις 22 Ιουλίου 1974 στην Κύπρο.

Ο πολεμικός Σύλλογος "Κομάντος '74" ετοιμάζει θερμή υποδοχή επαναπατρισμού των οστών στο αεοδρόμιο Τατοϊου την Τρίτη 4 Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου, στο Τατόι θα γίνει επιμνημόσυνη δέηση, παρουσία των συγγενών των ηρώων που κατέπεσαν στην επιχείρηση "ΝΙΚΗ".


Θα τιμηθούν οι :
Αεροπόρος Άνθιμος Ηλίας

Καταδρομείς

    • Αναστασόπουλος Ανδρέας του Μιχαήλ, από το Χάβαρι Ηλείας
    • Γιαννακάκης Κοσμάς του Εμμανουήλ, από το Ζουνάκι Χανίων
    • Γιαννάκος Στέφανος του Θωμά, από το Παλαιοεκκλήσιο Καρδίτσας
    • Δαλαμάγκας Ηλίας του Δημητρίου, από το Μεσοχώρι Λάρισας
    • Ζησιμόπουλος Αντώνιος του Γεωργίου, από τη Βάρκιζα Αττικής
    • Λιγδής Χρήστος του Λουκά, από την Αταλάντη Φθιώτιδας
    • Μανιάτης Σπυρίδων του Βασιλείου, από τη Ζαχάρω Ηλείας
    • Μονιάς Αιμίλιος του Γεωργίου, από την Παραβόλα Αιτωλοακαρνανίας
    • Νάκος Κωνσταντίνος του Γεωργίου, από τον Πλάτανο Τρικάλων
    • Πρινιανάκης Στυλιανός του Εμμανουήλ, από τους Στόλους Ηρακλείου
    • Σκιαδαρέσης Νικόλαος του Χαραλάμπους, από τον Χαμόλακο Κεφαλληνίας
    • Τσάκωνας Ευάγγελος του Ανδρέα, από το Κολιάκιο Αργολίδας
    • Τζουράς Σωτήριος του Ιωάννη, από τις Κορφές Καλαβρύτων
    • Χατζόπουλος Χρήστος του Αθανασίου, από το Ελαφοχώρι Διδυμότειχο Έβρου
  • Χριστόπουλος Αθανάσιος του Ανδρέα, από το Περιστέρι Αττικής

Στην ανακοίνωση ο Σύλλογος "Κομάντο '74" αναφέρει:

Επίσης μας γνώρισαν μέχρι σήμερα, ότι θα γίνουν οι κηδείες των οστών των πεσόντων Ηρώων συμπολεμιστών μας:

Λιγδή Χρήστου στην Αταλάντη, 8 Οκτωβρίου ημέρα Σάββατο και Πρινιανάκη Στυλιανού, 9 Οκτωβρίου ημέρα Κυριακή στους Στόλους Ηρακλείου και Χριστόπουλου Αθανάσιου, 4 Οκτωβρίου, ημέρα Τρίτη στο Περιστέρι.

Με νεότερη επιστολή μας θα σας ενημερώσουμε και για την τελετή και για τις ημερομηνίες και τόπους των κηδειών των υπολοίπων συμπολεμιστών μας.

Παρακαλούμε όλους τους συμπολεμιστές να πράξουν, ότι έκαναν σαράντα δύο χρόνια, το ιερό χρέος τους με την απόδοση φόρου τιμής στα οστά και τη μνήμη των πεσόντων Ηρώων συμπολεμιστών μας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας και οι Συγγενείς των πεσόντων Ηρώων συμπολεμιστών μας, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του, ευχαριστούν διαχρονικά όλους τους Δημάρχοντες των δήμων, στους οποίους γεννήθηκαν και με τον ηρωικό τους θάνατο δόξασαν οι πεσόντες για την Πατρίδα συμπολεμιστών μας:

Αγρινίου, Αμαλιάδας, Αταλάντης, Βούλας Βάρης Βάρκιζας, Γόρτυνας, Διδυμοτείχου, Επιδαύρου, Ζαχάρως, Καλαβρύτων, Καρδίτσας, Κεφαλληνίας, Πλατανιά, Τιρνάβου και Τρικάλων, που θα παραλάβουν οστά για κηδεία και των υπόλοιπων Δήμων, που δε θα παραλάβουν οστά,

Αίγινας, Αιγάλεω, Άρτας, Ηρακλείου, Καβάλας, Μαλεβυζίου, Μαρκοπούλου, Πάτρας, Φαιστού, Χαλκιδέων και Χανίων και τον τ. Υπουργό κ Ιωάννη Λαμπρόπουλο, γιατί με πράξεις και ενέργειες του σε συνεργασία και με το Σύλλογό μας, έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον τους, τιμώντας τη μνήμη των πεσόντων Ηρώων συντοπιτών τους με την ανέγερση μνημείων (προτομών σε εμφανή σημεία στον τόπο καταγωγής του, ονομασία οδών-γηπέδων, κοινόχρηστων χώρων κλπ), έτσι:
    • -κατέστησαν αιώνια τη μνήμη τους
    • -απέδωσαν τη μέγιστη δυνατή τιμή και ηθική ικανοποίηση στους συγγενείς, τους φίλους και τους συγχωριανούς τους,
    • -αναγνώρισαν και δικαίωσαν έμπρακτα τη θυσία τους και τέλος
  • -συνετέλεσαν στη δημιουργία παραδείγματος μίμησης και εθνικού φρονηματισμού κυρίως για τους νέους της περιοχής τους.                                                                                                          onalert.gr
Κατηγορία Πολιτική
 
Παύλος Μπακογιάννης: 25 χρόνια από την δολοφονία του (ΦΩΤΟ+ΒΙΝΤΕΟ) - Κεντρική ΕικόναΘλιβερή επέτειος και ημέρα μνήμης σήμερα. Πριν 25 χρόνια, την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 1989, στις 7.58 το πρωί, τρεις ένοπλοι πυροβόλησαν με δύο 45άρια πιστόλια και τραυμάτισαν θανάσιμα τον Παύλο Μπακογιάννη, βουλευτή Ευρυτανίας της ΝΔ και γαμπρό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στην είσοδο του γραφείου του στην οδό Ομήρου στο Κολωνάκι. Ο βουλευτής μεταφέρθηκε στον «Ευαγγελισμό», όπου εξέπνευσε μία ώρα αργότερα.

Το σκηνικό της δολοφονίας
Ο Παύλος Μπακογιάννης, το προηγούμενο βράδυ είχε ξενυχτήσει σε συζητήσεις με τον Συνασπισμό και επέμενε να ξεκουραστεί ο άνδρας της συνοδείας του που είχε ταλαιπωρηθεί πλάι του. Φτάνοντας στο γραφείο του, καθώς ανέβαινε τα σκαλιά της εισόδου τον περικυκλώνουν οι ίδιοι
του οι δολοφόνοι. Του έριξαν 4 σφαίρες με την τελευταία να κόβει το νήμα της ζωής του. Λίγο αργότερα στον Ευαγγελισμό ξεψύχησε ο πολιτικός και δημοσιογράφος με τη μακρά δημοκρατική αντιστασιακή δράση, που υπήρξε προβεβλημένος και  στοχοποιημένος ταυτόχρονα.
Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, που κατέθεσε στη δίκη της 17 Νοέμβρη που ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας, στο σημείο βρίσκονταν ο Σάββας Ξηρός, ο Ηρακλής Κωστάρης και ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Στην προκήρυξη που ακολούθησε από τη 17 Νοέμβρη ο Παύλος Μπακογιάννης κατηγορείτο ότι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην υπόθεση Κοσκωτά.
Η ζωή του Παύλου Μπακογιάννη
Για τη ζωή και το έργο του Παύλου Μπακογιάννη έγραψε ο Ηλίας Στουραϊτης, Ιστορικός, υπεύθυνος Οργάνωσης, Ψηφιοποίησης και Τεκμηρίωσης του ιδιωτικού αρχείου «Παύλος Μπακογιάννης».
«Ο μικρός Παύλος μεγαλώνει στα χωριά της Ευρυτανίας την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου. Το πείσμα του Παύλου ήταν μεγαλύτερο από την οικονομική κατάσταση της οικογένειας του και καταφέρνει να σπουδάσει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, κάνοντας διάφορες δουλειές μαζί με τον αδελφό του. Τα δύσκολα χρόνια της Ευρυτανίας ήταν πάντα στο μυαλό του. Ακόμα και η πτυχιακή εργασία του έχει ως θέμα το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ευρυτανίας. Το πείσμα του για μόρφωση, έρευνα και μάθηση τον στέλνει στην τότε Δυτική Γερμανία. Το παράξενο όλων είναι ότι δε γνωρίζει τη γερμανική γλώσσα. Ούτε αυτό στάθηκε εμπόδιο. Οι δουλειές του ποδαριού του και η καθημερινή τριβή με τον κόσμο του έδωσαν τη δυνατότητα και τη γλώσσα να μάθει και μεταπτυχιακές σπουδές να ξεκινήσει.

Η ανάληψη της θέσης του Διευθύνοντα Συμβούλου στο ελληνικό πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας του Μονάχου του δίνει τη δυνατότητα να έχει καθημερινή επαφή με τους Έλληνες της Γερμανίας. Ο Παύλος Μπακογιάννης γράφει στίχους για τραγούδια της ξενιτιάς και της εργατιάς για τους ομογενείς μαζί με το φίλο του Μπάμπη Πραγματευτάκη και τους ενημερώνει για τα καθέκαστα της πατρίδας τους. Δε μένει μόνο εκεί. Γράφει και παιδικό βιβλίο με τίτλο: «Οι από πάνω» στα γερμανικά και ελληνικά. Πολλές ώρες δουλείας στο γραφείο του. Σημειώσεις παντού και για κάθε θέμα. Όλα πρέπει να είναι υπό έλεγχο και κάθε είδηση πρέπει να μεταδίδεται σωστά.
Η ελληνική δικτατορία βρίσκει τον Μπακογιάννη στο αεροδρόμιο για την Ελλάδα. Το άκουσμα αυτής της είδησης κάνει τον Μπακογιάννη να επιστρέψει στα ραδιοφωνικά του καθήκοντα και να ξεκινά ένα αγώνα εναντίον της. Επαφές με πολιτικές ομάδες του εξωτερικού, συναδέλφους από άλλες χώρες, συνεντεύξεις σε έντυπα και τηλεόραση είναι μερικές από τις κινήσεις του. Το ελληνικό ΥΠΕΞ ανοίγει την «υπόθεση Μπακογιάννη» και οι πληροφορίες για το πρόσωπό του είναι συνεχείς. Ο Μπακογιάννης χάνει την ελληνική ιθαγένεια, αλλά ο αγώνας του φουντώνει. Αποσπάσματα από την εκπομπή του αναμεταδίδονται από την Deutsche Welle και στην Ελλάδα το όνομά του γίνεται γνωστό. Ο καυστικός του λόγος έκανε τη Χούντα να τον φοβάται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα που έφτιαξε στις 31/12/1969 ειδικά για τη Χούντα: «Αρχή μηνιά και αρχή χρονιά την πάθαν στο Παρίσι. Ψήφο δεν πήραν ούτε μια και κορυφώθηκε η κρίση γιατί σε όλων πια τα όμματα άλλη εικόνα δεν φαντάζει πως τα ανθρώπινα τα δικαιώματα συνέχεια το καθεστώς παραβιάζει. Στο Παρίσι πήγες πάλι, Πιπινέλη, δίχως διόλου να ντραπής για της Χούντας σου το Χάλι, Πιπινέλη δέχτηκες να εκτραπής Στο Παρίσι τάβρες σκούρα, Πιπινέλη, ρεζιλεύτηκες και συ Πιπινέλη, καμώνεσαι πως δεν σε μέλει για το κατάντημα Αααχ... συμφορά μεγάλη ντροπή στο Παρίσι χαλασμόοος Αααχ... διώξανε τη Χούντα, τη Χούντα ντροπή στην Αθήνα κομπασμός. Η Ευρώπη φωνάζει πολύ και η Χούντα απειλεί Την καθίσανε μια στο σκαμνί τελείωσε η υπομονή Τα είπε στα γαλλικά ο Πιπινέλης καλά, αλλάααα...
Συμφορά μεγάλη, μεγάλη ντροπή, στο Παρίσι χαλασμός...». Ο Μπακογιάννης ολοκληρώνει λίγο πριν το τέλος της Χούντας τη διδακτορική του διατριβή με θέμα: «Στρατοκρατία στην Ελλάδα».

Η Μεταπολίτευση βρίσκει τον Παύλο Μπακογιάννη στην Ελλάδα παντρεμένο με δύο παιδιά και Αναπληρωτή Διευθυντή της ΕΙΡΤ. Μια θέση που του εμπιστεύτηκε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Διευθυντής της ΕΙΡΤ ήταν ο Δημήτρης Χόρν. Η παραμονή του, όμως, ήταν μικρή. Αποφάσισε σύντομα να αποχωρήσει: «Νομίζω πως η καλλίτερη υπηρεσία που προσφέραμε, ο κ. Χορν και εγώ, ήταν να κρατήσουμε το Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση μακριά από κομματικούς επηρεασμούς και κομματικές επιδράσεις». Όμως, ο κομματικός παράγοντας αποτελεί μελανό σημαείο και η αποχώρησή του επιβεβλημένη.
Έπειτα, αρθρογραφεί και γράφει βιβλία με θέματα την πολιτική, την κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας, την παιδεία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την αναδιοργάνωση της διοίκησης, την οικονομία, το περιβάλλον κ.α. Ο λόγος του τις περισσότερες φορές επικριτικός. Η δημοκρατία δε φαίνεται να βαδίζει προς μια θετική πορεία, αλλά γίνεται κακέκτυπο της Χούντας. Τα αποφθέγματα που βγαίνουν από τα κείμενα του Μπακογιάννη είναι πολλά:
«Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που δέχεται τον άνθρωπο όπως είναι», «Μπορούμε και διαφωνούμε, γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε», « "το ήθος της πολιτικής" είναι και προοπτικά γίνεται ήθος της κοινωνίας», «Οι φράσεις που επαναλαμβάνονται στομώνουν την κριτική σκέψη», «Σκέψου πόσο κακό έχουν κάνει τα δόγματα στην πρόοδο της ανθρωπότητας» «Ανανέωση σημαίνει επικοινωνία και όχι παραπλάνηση», «Κράτα λοιπόν όσο μπορείς ελεύθερη τη ψυχή και το μυαλό σου, ανοιχτά και για τις αυριανές σκέψεις και ιδέες σου».
Ο Μπακογιάννης επικρίνει τον τρόπο άσκησης της δημοσιογραφίας: «πρώην υμνητές της Χούντας έχουν μεταβληθεί σήμερα από τις στήλες εφημερίδων σε κήνσορες της δημοκρατίας και των δημοκρατών. Έτσι, έχει αναπτυχθεί ένα είδος υποδημοσιογραφίας, που δυστυχώς καλλιεργείαται και κατευθύνεται ακόμα από αξιωματούχους του κόμματος που κυβερνάει». Θέλει μια δημοσιογραφία με κανόνες. Ο δημοσιογράφος να κάνει ενδελεχή έλεγχο και διαρκή έρευνα για να μπορεί να παρουσιάσει ένα θέμα. Καυτηριάζει, επίσης, και την πολιτική πραγματικότητα της εποχής του:«Ο Έλληνας ψηφοφόρος γνωρίζει την αδυναμία του να επιβάλλει τη θέλησή του στο κόμμα και γι' αυτό χρησιμοποιεί τις εκλογές ως επιχείρηση τιμωρίας ή εκδίκησης. Χρησιμοποιεί τη ψήφο περισσότερο με αρνητική έννοια παρά με πολιτική». Τα παραδείγματα πολλά, οι σκέψεις του πολλές. Το περιοδικό «Ένα» αποτυπώνει την επιτυχία των όσων θέλει να προσδώσει στο κοινό με τις μεγάλες του πωλήσεις. Ο Κοσκωτάς, όμως, είχε αντίθετη γνώμη και τον απομακρύνει από το περιοδικό.
Ο Μπακογιάννης εντάσσεται στην πολιτική σκηνή με σκοπό να αναμορφώσει τη γενέτειρά του. Κάνει συνεχείς έρευνες για να μπορέσει να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα ανάπτυξης για της Ευρυτανία. Καταφέρνει να κερδίσει τη μονοεδρική της Ευρυτανίας, έχοντας κερδίσει ουσιαστικά τις εντυπώσεις από τους κατοίκους της περιοχής. Ο Μπακογιάννης θέλει πραγματικά να αλλάξει την Ευρυτανία. Παράλληλα, εισηγείται στη Βουλή την άρση των συνεπειών του Εμφυλίου Πολέμου «Είναι η Ελλάδα, είναι ο Λαός μας, είναι η Δημοκρατία. Για την πορείας μας στο μέλλον θα πρέπει, οριστικά να αρθούν όλες οι συνέπειες του Εμφυλίου Πολέμου και να απαλλαγούμε από δουλείες...να ψηφίσουμε ένα νόμο – μνημείο και ορόσημο – μεταξύ δύο εποχών». Η δημοκρατία, όμως, κατάφερε αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει η Χούντα. Φίμωσε τον Μπακογιάννη στις 26/9/1989 λίγο πριν μπει στο γραφείο του. Κατά ένα περίεργο τρόπο, την ίδια ημέρα εγκρίνεται η χρηματοδότηση για το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα της Ευρυτανίας.
Το λεγόμενο «βρώμικο 89» δε μπόρεσε να καταλάβει τη φράση ότι «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Ο ερευνητής διαπιστώνει ότι η μικροιστορία του Παύλου Μπακογιάννη γίνεται μακροιστορία και αγγίζει μια ολόκληρη χρονική περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας που πολλοί θέλουν να λησμονήσουν. Η ιστορία, όμως, κάνει κύκλους και επανέρχεται...
«Μόνον άνθρωποι ελεύθεροι μπορούν να οικοδομήσουν μια ελεύθερη ανοιχτή κοινωνία που να τους ταιριάζει και μέσα σ' αυτήν να μπορούν να δημιουργήσουν.»
Κατηγορία Πολιτική

Τσουχτερή θα είναι φέτος η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης το οποίο ακριβαίνει εξαιτίας του νέου αυξημένου Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης αλλά και του ΦΠΑ.

 

Ενδεικτικό της αύξησης είναι πως η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης αναμένεται να είναι κατά 11% ακριβότερη.

Σύμφωνα με την «Ημερησία» πέρυσι στις 15 Οκτωβρίου του 2015 το πετρέλαιο, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Τιμών Υγρών Καυσίμων του υπουργείου Ανάπτυξης, είχε κάνει πρεμιέρα στην αγορά, ξεκίνησε δηλαδή να πωλείται με μέση τιμή τα 0,83 ευρώ το λίτρο. Η αύξηση είναι περίπου 9 λεπτά το λίτρο ή σχεδόν 11%. Αν ξεκινούσε από σήμερα η διάθεση του πετρελαίου τότε τα νοικοκυριά θα το πλήρωναν με τιμή περίπου στο 0,92 ευρώ το λίτρο ή 920 ευρώ τα χίλια λίτρα σύμφωνα με τις τωρινές τιμές διύλισης και το νέο ΕΦΚ και ΦΠΑ που έχουν ψηφιστεί από τα τέλη του περασμένου Μαΐου.

Το κόστος είναι γίνεται δυσβάσταχτο αν αναλογιστεί κανείς ότι στις 30 Απριλίου του 2016 – οπότε και σταμάτησε για την περασμένη χειμερινή περίοδο η διάθεση του «θέρμανσης» στην αγορά – η μέση τιμή είχε κλείσει στο 0,764 ευρώ το λίτρο. Η διαφορά που προκύπτει σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα είναι της τάξης του 20% ή 0,156 ευρώ το λίτρο.

Η εκτόξευση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης οφείλεται στους νέους υψηλότερους έμμεσους φόρους που θεσπίστηκαν στο τέλος της περασμένης άνοιξης όταν έκλεισε η συμφωνία της κυβέρνησης με τους Θεσμούς για τα πρώτα μέτρα της ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης του δημοσιονομικού προγράμματος της χώρας.

Πιο συγκεκριμένα ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης του πετρελαίου θέρμανσης ανεβαίνει στα 0,28 ευρώ το λίτρο ή 280 ευρώ τα χίλια λίτρα από 0,23 ή 230 ευρώ ανά χίλια λίτρα που ίσχυε μέχρι και την περασμένη χειμερινή σεζόν. Επιπλέον ο ανώτατος ΦΠΑ αναπροσαρμόστηκε στο 24% από 23%, ήτοι κατά μία ποσοστιαία μονάδα με αποτέλεσμα την πρόσθετη επιβάρυνση στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης.

Κατηγορία Πολιτική
 
Προσδεθείτε και μην καπνίζετε. Μπαίνουμε σε περιοχή αναταράξεων – της λογικής. 
 
Ο Αριστείδης Μπαλτάς –με τ' όνομα– εισηγούμενος στη Βουλή το νομοσχέδιο για την κύρωση της σύμβασης αξιοποίησης του Ελληνικού είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, το εξής:

η υπογραφή της σύμβασης αποτελεί για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αναγκαίο συμβιβασμό στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό!

Αυτός ο άνθρωπος είναι υπουργός.

Ποια σχέση έχει η συγκεκριμένη σύμβαση με τον σοσιαλισμό μόνο ο Μπαλτάς το ξέρει. Οι
υπόλοιποι ξέρουμε ότι όταν ένας πολιτικός αναλαμβάνει ένα χαρτοφυλάκιο, ο μόνος δρόμος που έχει είναι να διεκπεραιώσει τα θέματα του υπουργείου του. Ποιος ανέθεσε στον Μπαλτά να πάρει τον δρόμο που θα οδηγήσει στον σοσιαλισμό;

Ζήτω η παραφροσύνη

Στις παρέες του και στο κόμμα του μπορεί να τα ονειρεύεται και να λέει ό,τι του καπνίσει. Στο κάτω κάτω, όπως έλεγε και ο Γιάννος Παπαντωνίου κάποτε, "όλοι για τον σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε".

Στη Βουλή, ο Μπαλτάς δεν παρίσταται ως θεωρητικός της πάλης για τον σοσιαλισμό, ώστε να εξηγεί "ένα βήμα μπρος δυο βήματα πίσω". Βρίσκεται ως υπουργός, με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και αρμοδιότητες που πηγάζουν από το Σύνταγμα, όχι από το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ

Μια από αυτές ήταν να συντάξει –με άλλους υπουργούς– το νομοσχέδιο για το Ελληνικό και να το φέρει στη Βουλή για ψήφιση. Δεν ήταν να το εντάξει στον δρόμο για τον σοσιαλισμό, ούτε στον δρόμο για το Σαντιάγο Ντε Κομποστέλα, που παίρνουν καθολικοί. Όπως φυσικά δεν ήταν και να το εντάξει στους χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, που δεν επιτρέπεται να αξιοποιηθούν, όπως προσπάθησε. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση – παραφροσύνης.

Και ο Καμμένος σοσιαλιστής;

Αν η κυβέρνηση έχει ως στόχο τον σοσιαλισμό, όπως λέει ο Μπαλτάς, πότε με το καλό να τον περιμένουμε; Αν δεν είχε υποχρεωθεί να κάνει αυτόν τον συμβιβασμό, τι ακριβώς θα έκανε με την έκταση το Ελληνικό; Θα την κρατούσε μέχρι να έλθει ο σοσιαλισμός να τη μετατρέψει σε κάτι άλλο και σε τι; Σε πάρκο μπαρούφας και αερολογίας;

Και πάμε στο καλύτερο και το παλαβότερο. Εντάξει, να δεχθούμε ότι ο στόχος της κυβέρνησης είναι ο σοσιαλισμός. Γεννάται όμως ένα ερώτημα. Ολόκληρης της κυβέρνησης; Και ο Καμένος με τους ΑΝΕΛ αυτόν τον στόχο έχει; Γι' αυτό συμπράττει με τον Τσίπρα; Να τον δούμε να απαγγέλλει Μαρξ και Λένιν και τι στον κόσμο.

Άλλο Βουλή, άλλο Κεντρική Επιτροπή


Βεβαίως, για να μην αδικούμε τον συγκεκριμένο υπουργό, στεναχώριες για τα πισωγυρίσματα στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό είχε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Αλλά τουλάχιστον αυτός είχε να προτείνει και μια λύση: να το συζητήσουν στο συνέδριο – τώρα, σε δυο τρεις εβδομάδες. Σωστό. Αλλά ούτε κι αυτός κατάλαβε για τι δουλειά τον έστειλαν στη Βουλή. Την ημερήσια διάταξη του συνεδρίου τη φτιάχνουν στην Κουμουνδούρου, όχι στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου.

Πάντως, από όσα είπε, θα κάνουν δηλαδή συνέδριο για να συζητήσουν τις επιπτώσεις που έχει στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό η σύμβαση του Ελληνικού. Μαγικό. Και αν οι σύνεδροι αποφασίσουν ότι αυτός ο συμβιβασμός δεν γίνεται δεκτός, η κυβέρνηση θα πάρει πίσω τον νόμο που ψήφισε και θα φέρει άλλον με τον οποίο θα επιταχύνει τον σοσιαλισμό;

Κάποιος να μας λυτρώσει, από την αερολογία.

Αφού ο πρωθυπουργός ως αποκλειστικά υπεύθυνος για την υπουργική ιδιότητα του Μπαλτά και του Τσακαλώτου δεν τους αλλάζει, ας τους εξηγήσει τουλάχιστον ότι η Βουλή δεν είναι καθοδηγητικό όργανο του κόμματος για να κατεβάζουν "πλατφόρμες".

Από τον θρίαμβο στην κωμωδία

Πάμε στο άλλο θέμα των ημερών.

Ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες ολοκληρώθηκε με κυβερνητικό θρίαμβο. Έτσι το είδε ο πρωθυπουργός, έτσι το εκτίμησε και όλος ο κόσμος. Του βγήκε... "Μάγκας ο Τσίπρας έβαλε τους λεφτάδες να πληρώσουν". Και δίκην Ζορό των καναλιών ό,τι φράγκα μάζεψε θα τα διέθετε να δει και η φτωχολογιά άσπρη μέρα. Γεια σου, Νίκο Παππά, με τους υπερθεματιστές σου.

Τι έγινε και ο θρίαμβος πάει να εξελιχθεί σε τραγωδία – κωμωδία μάλλον; Γιατί χάλασε το επίτευγμα, με το οποίο η κυβέρνηση σκόπευε να πορευτεί για ένα τρίμηνο και βάλε επικοινωνιακά;

Αυτό που έγινε έχει όνομα: Καλογρίτσας. Ήθελε ο άνθρωπος να κάνει τον υιό του καναλάρχη. Μπράβο για το πατρικό ενδιαφέρον.

Αν είχε τα φράγκα να του αγοράσει του παιδιού μια τηλεοπτική άδεια, τώρα που τις πουλάνε ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Πάει στο παζάρι, σκάει τα 53 εκατομμύρια, παίρνει την άδεια, τη δίνει στον διάδοχό του και όλα ωραία και καλά.

Το θέμα με τον κυρ Καλογρίτσα όμως ήταν ότι ήθελε μεν να γίνει φιλόστοργος πατέρας, αλλά δεν είχε μία. Κανονικά θα έπρεπε να το καταλάβουν όλοι όταν προέκυψε ότι δεν είχε την εγγύηση –τρία εκατομμύρια– για να πάρει μέρος στον διαγωνισμό και έτρεχε την τελευταία στιγμή. Εκεί θα έπρεπε να τον σταματήσουν. Αν μη τι άλλο, γιατί έφτασε μετά τη λήξη της προθεσμίας – αλά Άδωνι με τις υπογραφές για την υποψηφιότητα στη Ν.Δ.

Ποιος θα πληρώσει;

Ουδείς είπε κουβέντα και ο εν λόγω εργολάβος έστειλε τον υιό του στον διαγωνισμό. Άπειρος ο νέος μπήκε με τα μπούνια και χτύπαγε στο δόξα Πατρί τις άδειες μέχρι που έφτασε τον λογαριασμό εκεί που τον έφτασε. Ανάθεμα την ώρα, δηλαδή...

Μετά έψαχνε ο ατυχής πατέρας να βρει τρόπο για να δείξει ότι έχει τα λεφτά. Και επειδή δεν του βρίσκονται οι σχετικές εγγυήσεις, έπιασε έναν κολλητό του και του ζήτησε δανεικά. Λεφτά; Όχι, ...οικόπεδα.

Συμπέρασμα; 


Ο Καλογρίτσας –γνωστός και μη εξαιρετέος στα πέριξ–, πήγε στον διαγωνισμό χωρίς να έχει τις προϋποθέσεις. Αλλά προφανώς δεν είδε φως και μπήκε. Με κάποιον από κυβέρνηση κουβέντιασε προηγουμένως. Κάποιος του είπε: Προχώρα εσύ και μη σε νοιάζει, εγώ είμαι εδώ.

Αυτόν τον κάποιον δεν πρέπει να τον βρει ο Τσίπας και να τον πετάξει από το παράθυρο; Εκτός αν είναι ο... ίδιος.

Ο αναθεματισμός του Φίλη

Μετά το "άριστα είκοσι" που πήρε ο Φίλης από τον πρωθυπουργό, δεν κρατιέται. Το τελευταίο κατόρθωμα του αριστούχου υπουργού είναι ότι δεν φτάνει που ήρθε στα μαχαίρια με την Εκκλησία για το μάθημα των Θρησκευτικών –εκεί να το συζητήσουμε ποιος αποφασίζει για τα σχολικά βιβλία και την ύλη τους– άρχισε να λέει και ό,τι του κατεβαίνει στα κανάλια. Μια νύχτα, πέταξε την εξής μπαρούφα:

"Η Εκκλησία έχει συμβάλει στην ηθική έκπτωση της κοινωνίας". Και αμέσως διερωτήθηκε με "ποιο μέρος ήταν η Εκκλησία και πού ήταν στη χούντα και στην κατοχή".

Την επομένη πού τον πονεί και πού τον σφάζει. Τον πλάκωσε ο Ιερώνυμος; Όχι, ο Μανόλης Γλέζος.

"Όποιος καταφέρεται εναντίον της Εκκλησίας για τη δήθεν αδράνειά της στη διάρκεια της Κατοχής είναι βλάσφημος", δήλωσε ο παλαίμαχος της Αριστεράς. Α

Aν μη τι άλλο, κάτι περισσότερο ξέρει από τον Φίλη για την Κατοχή. Τζάμπα το 20άρι. Κουμπούρας, τελικά, ο πιο καλός ο μαθητής...


Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.
Γ.Λακόπουλος
capital.gr
Κατηγορία Πολιτική
 
 

Η επεξεργασία των τρισδιάστατων σεισμικών ερευνών που πραγματοποίησαν τα ΕΛΠΕ στον Πατραϊκό Κόλπο επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός “δεύτερου Πρίνου”.
Πρόκειται για κοίτασμα με πιθανολογούμενα αποθέματα 80-100 εκατ. βαρελιών απολήψιμου πετρελαίου, ενώ η επεξεργασία των σεισμικών υψηλής ευκρίνειας συνεχίζεται για να διαπιστωθεί ....
εάν ο βυθός του Πατραϊκού κρύβει πράγματι και δεύτερο κοίτασμα αντίστοιχης δυναμικότητας, σύμφωνα με τις γεωλογικές ενδείξεις. Τα έσοδα του ελληνικού Δημοσίου για κάθε κοίτασμα 100 εκατ. βαρελιών εκτιμώνται σε περίπου 300 εκατ. ευρώ ετησίως
(0,2% του ΑΕΠ) για 25 χρόνια.

Με τα πρώτα ενθαρρυντικά αποτελέσματα στο χέρι, τα ΕΛΠΕ έχουν αρχίσει ήδη να προγραμματίζουν την πρώτη γεώτρηση, η οποία είναι πολύ πιθανό να γίνει με τα γεωτρύπανα μεγάλης πετρελαϊκής εταιρείας.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της “Καθημερινής”, ενδιαφέρον για την περιοχή του Πατραϊκού Κόλπου έχουν εκφράσει κολοσσοί της πετρελαϊκής αγοράς, όπως η Exxon Mobil, η Shell, η BP, η Total και η Repsol και είναι πολύ πιθανό το πρώτο «ντιλ» να κλείσει μέσα στο 2017. Το ενδιαφέρον των πολυεθνικών εταιρειών δεν περιορίζεται στην περιοχή του Πατραϊκού Κόλπου. Επεκτείνεται στην περιοχή του Ιονίου, όπου τα ΕΛΠΕ αναμένουν από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας την αξιολόγηση των προσφορών που έχουν υποβάλει χωρίς συμμετοχή τρίτου για το οικόπεδο «1» ΒΔ της Κέρκυρας και το οικόπεδο «10» ΝΑ της Ζακύνθου και για το οικόπεδο «2» όπου υπέβαλαν προσφορά από κοινού με την Total και την Εdison, αλλά και στις περιοχές ΒΔ Πελοποννήσου και Αρτας-Πρέβεζας, όπου αναμένεται η υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης με το ελληνικό Δημόσιο.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr
Κατηγορία Πολιτική
Κυριακή, 25 Σεπτεμβρίου 2016 01:10

Ξυπνήστε ρεεεε…

 
Παρακολουθώ με καταφρόνηση, οίκτο και αηδία την «κόντρα» που έχει ξεσπάσει μεταξύ κυβέρνησης και Εκκλησίας για το… μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία.
 
 
Ακριβώς, έτσι: Καταφρόνια, οίκτο και αηδία!

Καταφρόνια για τα κόμπλεξ της Αριστεράς αλλά και της τάχα μου «φιλελέδικης» διανόησης. Απίστευτα συμπλέγματα αντί-κληρικαλιστικής μανίας και ιστορικού αναλφαβητισμού.

Μπορούμε να κρίνουμε το ρόλο που έπαιξαν διάφορες θρησκείες σε διάφορες εποχές.

Αλλά δύσκολο να κρίνουμε πως θα ήταν οι ίδιες κοινωνίες χωρίς θρησκεία. Γιατί πολύ απλά δενυπήρξε ανθρώπινος πολιτισμός χωρίς θρησκεία. Ποτέ

Κάτι σημαίνει αυτό, έ;

Ακριβέστερα, υπήρξαν - πρόσφατα μάλιστα - κοινωνίες όπου η Θρησκεία είχε απαγορευτεί: του (λεγόμενου) «υπαρκτού σοσιαλισμού»!

Επί 70 χρόνια στη Σοβιετική Ένωση (και επί σαράντα χρόνια στην Ανατολική Ευρώπη) δύο - τρείς γενιές πολιτών γαλουχήθηκαν με μηνύματα κατά της θρησκείας και της θρησκευτικότητας.

Το αποτέλεσμα: ΔΕΝ ξεριζώθηκε το θρησκευτικό συναίσθημα από αυτές τις κοινωνίες!

Το αντίθετο: Κατέρρευσαν τα αθεϊκά-κομμουνιστικά καθεστώτα και οι κοινωνίες τους είναι σήμερα πολύ πιο θρησκευόμενες απ’ ότι οι υπόλοιπες στη Δυτική Ευρώπη που δεν κατεδίωξαν ποτέ τη Θρησκεία.

Η Αριστερά που θαύμαζετις κοινωνίες εκείνες, δεν πήρε χαμπάρι απολύτως τίποτε για την κατάρρευσή τους!

Πριν κάμποσα χρόνια διάβασα ένα εντυπωσιακό κείμενο υπέρ της Ορθοδοξίαςκαι του Ιστορικού της ρόλου. Συγγραφέας του ο… Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ. Και το είχε δημοσιεύσει ο (νόμιμος τότε) «Ριζοσπάστης» στις 9 Σεπτεμβρίου του 1945...

(Το αναδημοσίευσε 39 χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1984, το θεωρητικό όργανο του Κόμματος, η Κομμουνιστική Επιθεώρηση – ΚΟΜΕΠ).

Ανέφερε, λοιπόν, σε αυτό το ιστορικό κείμενο, ο Ζαχαριάδης:

«… ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία καὶ ἡ Χριστιανικὴ θρησκεία γενικότερα, ὅπως τὴν ἐκφράζει ἡ Ἐκκλησία αὐτή, παῖξαν… ἕναν προοδευτικὸ ρόλο… σαν παράγοντας που διευκόλυνε καὶ ἐπιτάχυνε τὴν ἐθνικὴ διαμόρφωση … Στὰ χρόνια του ἐξανδραποδισμοῦ καὶ τῆς σκλαβιᾶς κάτω ἀπὸ τὴν ὀθωμανικὴ τυραννία συνέτεινε οὐσιαστικὰ στὸν ἐθνικοαπελευθερωτικὸ τότε ἀγῶνα…. Εἶναι ἀναρίθμητα τὰ παραδείγματα ποὺ δείχνουν ὅτι Ταγοὶ καὶ ἁπλοὶ στρατευόμενοι τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱεραρχίας πάλεψαν καὶ μὲ τὸ ντουφέκι στὸ χέρι στὸ πλευρὸ τοῦ Λαοῦ καὶ ὅτι μοναστήρια καὶ μοναστήρια εἶχαν μεταβληθεῖ σὲ μπαρουταποθῆκες καὶ λαϊκὰ φρούρια».

Κι από την άλλη πλευρά, ο Γάλλος φιλελεύθερος συγγραφέας του 19ου αιώνα Αλέξις Ντε Τόκεβιλ, (αληθινός φιλελεύθερος όχι… «φιλελές»), είχε παρατηρήσει ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες της εποχής του (1835 περίπου) - τότε τη ΜΟΝΗ δημοκρατική χώρα στον κόσμο (στην Ευρώπη είχε επικρατήσει η «παλινόρθωση» των μοναρχιών) - στη δημοκρατική Αμερική, λοιπόν, το θρησκευτικό συναίσθημα ήταν πολύ πιο ισχυρό, απ’ ό,τι στην Ευρώπη.

Στο θεμελιώδες για τη φιλελεύθερη σκέψη έργο του: «Η δημοκρατία στην Αμερική» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ντε Τόκεβιλ:

«Αναζήτησα το μεγαλείο της (Αμερικής) στα εμπορικά λιμάνια της και στα μεγάλα πλωτά ποτάμια της – αλλά δεν βρισκόταν εκεί . . .το αναζήτησα στις εύφορες πεδιάδες της και στα απέραντα δάση της. Και δεν βρισκόταν εκεί… Αναζήτησα το μεγαλείο της (Αμερικής) στα πλούσια ορυχεία της και στο τεράστιο διεθνές της εμπόριο – δεν ήταν εκεί . . . Το αναζήτησα στο δημοκρατικό της Κογκρέσσο και στο ασύγκριτο (δημοκρατικό της) Σύνταγμα – και δεν ήταν ούτε εκεί. Μόνο όταν πήγα στις Εκκλησίες της Αμερικής κι άκουσα τους ιερείς της να βγάζουν πύρινα κηρύγματα αρετής, κατάλαβα το μυστικό της ιδιοφυίας, του μεγαλείου και τη δύναμής της. Η Αμερική είναι μεγάλη γιατί είναι ενάρετη. Και αν ποτέ πάψει να είναι ενάρετη, τότε θα πάψει να είναι μεγάλη...».

Για να προσθέσει παρακάτω: «Η Ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ηθική. Και η ηθική δεν μπορεί να υπάρξει δίχως Πίστη».

Ο Ντε Τόκεβιλ - ο ίδιος μη θρησκευόμενος - παρατήρησε τότε ότι η δημοκρατία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το θρησκευτικό συναίσθημα. Γιατί κοινωνίες χωρίς θρησκεία είναι περισσότερο «αγέλες αρπακτικών», όπου δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε η αλληλεγγύη, ούτε η ευθύνη, ούτε η λογοδοσία, ούτε η κοινωνική συνοχή, που αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις Δημοκρατίας.

Εδώ, κάποιοι δικοί μας – «φιλελέδες», κι όχι πραγματικοί φιλελεύθεροι – επίσης δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτε…

Για να μη σου πω για τον Φίλη. Που καλά, Ντε Τόκεβιλ δεν διάβασε ο καψερός. Αλλά ούτε καν Νίκο Ζαχαριάδη (ή έστω Νίκο Σβορώνο);

Νιώθω λοιπόν απίστευτη περιφρόνηση προς διάφορους φανατικούς, είτε αριστερούς είτε «φιλελεύθερους» (και καλά), που δεν διδάχθηκαν τίποτε ούτε από την Ιστορία (μας) ούτε από τη βιβλιογραφία (τους).

Πέρα από την καταφρόνια, όμως, νιώθω και αηδία!

Διότι η Ορθοδοξία είναι ιστορικά συνυφασμένη με την διαμόρφωση της εθνικής μας ταυτότητας. Υπάρχουν λαοί που στην «ιδιοπροσωπία» τους το «εθνικό» και το θρησκευτικό στοιχείο πήγαν μαζί! Είναι αλληλένδετα

Τέτοια παραδείγματα είναι οι Έλληνες ασφαλώς, οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί, οι Βρετανοί, οι Ισραηλινοί και οι Δανοί. Φυσικά και οι Άραβες και οι Ινδοί…

Όπως υπάρχουν κι άλλοι λαοί, όπου η εθνική τους ταυτότητα χτίστηκε σε διάκριση με το θρησκευτικό στοιχείο. Ήταν ας πούμε Καθολικοί από τη μια πλευρά και Διαμαρτυρόμενοι από την άλλη, για αιώνες συγκρούστηκαν σε αιματηρούς θρησκευτικούς πολέμους και ο μόνος τρόπος να μονιάσουν ήταν βάζοντας τους Εκκλησιαστικούς διαχωρισμούς στη πάντα.

Αλλά κι αυτοί παραμέρισαν τις διαφορετικές Εκκλησίες τους, όχι το θρησκευτικό συναίσθημα.

Στη Γερμανία, στο πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας ευρωπαϊκής χώρας που διχάστηκε κατά το παρελθόν από θρησκευτικές συγκρούσεις, το κόμμα που έβγαλε σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία στις τελευταίες εκλογές λέγεται Χριστιανοδημοκρατικό!

Και το ψηφίζουν και Καθολικού και Προτεστάντες.

Κι όταν κάποτε (πριν 20-25 χρόνια), κάποιοι ζήτησαν να κατέβει ο «Εσταυρωμένος» από τα δημόσια σχολεία τους, ο τότε Καγκελάριος (και μέντορας της Άνγκελα Μέρκελ) Χέλμουτ Κολ τους το «έκοψε»:

--Είμαστε Χριστιανικός λαός, είμαστε Χριστιανική χώρα. Ξεχάστε το!

Είχαν προηγηθεί δεκάδες εκατομμύρια υπογραφές πολιτών ενάντια στην αποκαθήλωση του «Εσταυρωμένου». Αυτά στην σύγχρονη Γερμανία…

Πηγαίνετε να πείτε στους Ιρλανδούς να ξεχάσουν τον Καθολικισμό τους, ή στους Ισραηλινούς να ξεχάσουν τα Εβραϊκά τους σύμβολα, ή στους Ισπανούς να ξεχάσουν τη «Ρεκονκίστα» (κανονική «σταυροφορία» για την απελευθέρωση της Ιβηρικής από τους Μαυριτανούς μουσουλμάνους), ή στους Έλληνες να ξεχάσουν την Παλιγγενεσία τους που έγινε «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και για της Πατρίδας της Ελευθερία»…

Πηγαίνετε να πείτε στις ΗΠΑ να σβήσουν από το χαρτονόμισμα του δολαρίου (παγκόσμιο και διαχρονικό σύμβολο ισχύος τους) το εμβληματικό ρητό: In God We Trust.

Πηγαίνετε να πείτε στους Δανούς, στους Νορβηγούς, στους Σουηδούς ή στους Ελβετούς, να αλλάξουν τις σημαίες τους που όλες έχουν το σύμβολο του Σταυρού (όπως και η Ελληνική, εξ άλλου).

Πηγαίνετε να πείτε στους Πολωνούς που υπερηφανεύονται γιατί είναι από τους λαούς που συστηματικά αντιστάθηκαν στο κομμουνιστικό καθεστώς με το Καθολικό κίνημα της «Αλληλεγγύης», να ξεχάσουν την καθολική εθνική τους ταυτότητα.

Πηγαίνετε και… καλά ξεμπερδέματα!

Κι όσον αφορά τη Βρετανία, εκεί ο θεσμός που συμβολίζει την ιστορική τους ενότητα - η «κεφαλή» του κράτους τους - ο εκάστοτε Βασιλιάς ή Βασίλισσα, είναι ταυτόχρονα και η Κεφαλή της Αγγλικανικής Εκκλησίας!

Όλοι οι προοδευμένοι λαοί σύγχρονων δημοκρατικών κοινωνιών σέβονταιτην εθνική ιδιοπροσωπεία τους και το ρόλο που έπαιξε η θρησκεία τους σε αυτό.

Δεν προσπαθούν να τα από-δομήσουν όλα αυτά.

Η διδασκαλία των θρησκευτικών στην Ελλάδα είναι απλά διδασκαλία μέρους της εθνικής τους ταυτότητας. Ούτε «ομολογιακή» ούτε… «συγκριτική θρησκειολογία»!

Κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητας. Τελεία και παύλα.

Αν την αφαιρέσει κανείς, απλά ξεριζώνειένα κομμάτι τις ταυτότητάς μας. Ακρωτηριάζει τον Ελληνισμό από μέγα μέρος της Παράδοσής του. Πράγμα που κανείς άλλος λαός δεν συζητά.

Γι’ αυτό νιώθω αηδία για τους δικούς μας, που βάλθηκαν να ακρωτηριάσουν την εθνική μνήμη του λαού μας - στο όνομα της… «Προόδου» π’ ανάθεμά τους - την ώρα που άλλοι λαοί τιμούν τη δική τους θρησκευτική παράδοση, ως αναπόσπαστο τμήμα της ταυτότητάς τους.

Και να σκεφτεί κανείς, ότι η Ορθοδοξία δεν έβγαλε «θύτες» - ιεροεξεταστές, έβγαλε νεομάρτυρες. Η Ορθοδοξία δεν προκάλεσε πολέμους, όπως αυτοί που αιματοκύλησαν την Ευρώπη το 17ο αιώνα.

Ο Ορθοδοξία δεν έχει στο «παθητικό» της θύματα όπως ο Τζορντάνο Μπρούνο που κάηκε στην πυρά, ή ο Γαλιλαίος (που φτηνά της γλίτωσε).

Η Ορθοδοξία έχει στο «ενεργητικό» της εθνομάρτυρες όπως ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Πέμπτος, ο Παπαφλέσσας και ο Χρυσόστομος Σμύρνης.

Που μ’ όλα τα «τρωτά» και τις «αμαρτίες» τους, τις κρίσιμες στιγμές έμειναν όρθιοι και θυσιάστηκαν! Αυτό το ιστορικό φορτίο της Ορθοδοξίας θα έπρεπε να μας ενώνει και να μας κάνει υπερήφανους. Όχι να καθόμαστε και να κουβεντιάζουμε πως θα το «περικόψουμε»…

Όποιος θέλει να το σβήσει από το συλλογικό υποσυνείδητο του Έθνους μας είναι «εγκληματίας»…

Όποιος δεν θέλει τη νεολαία να μεγαλώσει με τέτοια νάματα, μου προκαλεί πια αηδία.
Και όχι! Το πρόβλημα δεν είναι οι θρασύτατοι και ημι-αγράμματοι «ζηλωτές» τύπου Φίλη...

Το αληθινό πρόβλημα είναι ότι δεν ξεσηκώνεται – ακόμα τουλάχιστον - όλη η υπόλοιπη κοινωνία, οι πολιτικοί ταγοί και η πνευματική ηγεσία, ενάντια στον αθεϊκό μεσαίωνα (σοβιετικού τύπου) που «ευαγγελίζεται» ο Φίλης.

Εκεί θα ήθελα τη Νέα Δημοκρατία να ξεσπαθώσει! Τα «κεντρώα» κόμματα να πάψουν να το παίζουν «προοδευτικοί» της πλάκας. Τους πνευματικούς μας ανθρώπους να βγουν από την αφασία τους. Και την Εκκλησία να πάψει να… σούρνεται και να γίνει αυτό που όφειλε να είναι εξ αρχής: το «άλας της γης».

Γιατί όπως προειδοποίησε κι ο Ιδρυτής της: «αν το άλας μωρανθεί…».

Βρασ’ τα κι ας τα!

Να κλείσω και με μια ιστορική αναφορά:

Ο Στάλιν κυνήγησε απηνώς την Ορθόδοξη Εκκλησία στη Σοβιετική Ρωσία.

Όταν, όμως, άρχισε η επίθεση των Ναζί, που τους πρώτους μήνες προέλαυναν σαρωτικά μέσα στο σοβιετικό έδαφος, ο ίδιος ο Στάλιν έβγαλε τους παπάδες και τους ιεράρχες από τις φυλακές, άνοιξε τις Εκκλησίες και διέταξε να γίνονται συνεχώς λειτουργίες και εσπερινοί!

Είχαν Πόλεμο επιβίωσης και στον Πόλεμο δεν υπάρχουν άθεοι.

Όλοι σταυροκοπιούνται!

Ο Στάλιν το κατάλαβε, επί τέλους. Ότι σε κρίσιμες στιγμές χρειάζεται το θρησκευτικό φρόνημα για να μείνει μια κοινωνία όρθια.

Ακόμα και η «μεγάλη Σοσιαλιστική Πατρίδα»…

Πολλώ μάλλον η Ελλάδα. Που είναι πάντα η Πατρίδα μας.

Κι είναι καιρός να πάψει να είναι «Σοσιαλιστική»…

Όχι! Το πρόβλημά μας δεν είναι οι Φίληδες…

Ξέρετε πόσοι τέτοιοι, πέρασαν, προσπάθησαν να ξεριζώσουν το θρησκευτικό φρόνημα, έφαγαν τα μούτρα τους και δεν έμειναν ούτε… ως «υποσημειώσεις της Ιστορίας»;

Το πρόβλημά μας είναι πως καθόμαστε και τους κοιτάμε απαθείς.

Ή φοβόμαστε να πάμε κόντρα στα ξόανα της… « πολιτικής ορθότητας»!

Που ξορκίζουν τη Θρησκεία, ξορκίζουν την Πατρίδα και φτιάχνουν μαζικά… νεοναζί και τζιχαντιστές!

Ε λοιπόν, αυτά τα ξόανα της «πολιτικής ορθότητας» πρέπει να τα γκρεμίσουμε! Όχι να τα φοβόμαστε ή να τα προσκυνάμε…

Το πρόβλημά μας είναι πως οι Αριστεροί μας είναι «της συμφοράς», οι Φιλελεύθεροί μας είναι «της πλάκας», η πνευματική μας ηγεσία κοιμάται (και ροχαλίζει), ενώ η πολιτική μας ηγεσία παραμένει στην… κοσμάρα της.

Ακόμα τουλάχιστον…
 
 
του Θανάση Κ.
antinews.gr
Κατηγορία Πολιτική

Εκπαιδευτικά Νέα